بسم الله الرحمن الرحیم

ارتباط با عالم ماده فقط با پنج حواس ظاهری امکان پذیر است ؛ یعنی عالم ماده متناسب با ماده بودنش ، چشم و گوش مادی را می طلبد که تو با آن ارتباط برقرار کنی . حال اگر  این آلت چشم و گوش ، آثارش را ( آثار دیدن و شنیدن را ) از دست بدهد ؛ دیگر تو نمی توانی با عالم دنیا به راحتی ارتباط برقرار کنی . پس به هر اندازه که دید چشم تو و شنوایی گوش تو کم شود ؛ به همان اندازه هم ارتباط تو با این عالم کمرنگ خواهد شد و تو نمی توانی از صداها و دیدنی های عالم ماده اثر بگیری . بله صداها و دیدنی های عالم ماده سر جای خودش هست ؛اما من به علت نداشتن آلت بینایی و شنوایی نمی توانم با آنان ارتباط برقرار کنم و رفته رفته این به قطع ارتباط منجر می شود .

انسان به مرور زمان بر اثر ارتکاب گناه چشم و گوش و انجام محرمات و .... ارتباط خود را با عالم ملکوت کم می کند . بله شنیدنی ها و دیدنی های عالم ملکوت سرجای خودش هست ؛ اما من به علت اینکه چشم و گوش دلم را بر اثر گناهان پی در پی " کور و کر "کرده ام ؛ نه صدای ملکوتیان را می شنوم و نه چیزی از آن عالم را می بینم و دریافت می کنم و علت و مسبّب این قطع ارتباط هم خودم هستم . البته اگر تا زمانی که زنده هستم و

مهلت دارم ؛ به این قطع شدن ارتباط پی ببرم و در صدد  توبه و جبران  آن برآیم ؛ خداوند مهربان که این برگشت و پشیمانی مرا می بیند ، برسر راه من راهنما و استاد ی قرار می دهد تا معالجه شوم و بینایی و شنوایی دلم را بدست آورم .حال اگر من بی توجه و با حماقت فقط دلم به دیدنی ها و شنیدنی های این دنیا خوش باشد و نتوانم به شنوایی و بینایی دلم دست پیدا کنم ، هم امروز نمی توانم به عوالم وجود و ملکوت و به خانه ی خضرای وجودم راه پیدا کنم و هم فردا  از دیدنی ها و شنیدنی های آنجا محروم خواهم بود ! چون این چشم و گوش دلم را باید در این دنیا فعال می کردم که نکردم .  خودم کردم که ............قران می فرماید:" ولا تکونوا کالذین نسوالله .......... "و مانند کسانی نباشید که خدا را فراموش کردند پس خدا هم خودشان را از یادشان برد . آنان همان فاسقانند ."

بسم الله الرحمن الرحیم

 آیا می شود با چشم باز خوابید و خواب دید ؟ نه . چرا ؟

چون تا این چشم بسته نشود ؛ چشم دیگر باز نمی شود .

 همان گونه که وقتی چشمان تو به روی دنیا بسته شد و با خواب رفتن چشمان مادی ات ،

چشمان دیگر تو در عالم خودش ودر عالم خیال باز می شود و تو در خواب واقعیت ها یی را می بینی ؛ که با چشمان باز نمی توانستی آنها را ببینی .

همان گونه هم اگر تو این چشمان جسمانی ات را به روی جاذبه ها و تمایلات نفسانی و خواسته های بیجا ببندی ؛

چشم دل تو به روی حقایق عالم ملکوت باز می شود و تو چیزی می بینی که اهل دنیا نمی بینند .

چون اهل دنیا ، چشمان خود را یله رها کرده اند و به قول خودشان می خواهند این دو روز عمر را خوش باشند و

لذا آنچه چشمشان تقاضا می کند می بینند و لو حرام را !

و هیچ باکی هم ندارند که این دل بخواهی های آنها سرانجام باعث می شود چشمان دلشان کور شود ،

و این حرام دیدن امروز آنها را از دیدن زیبایی های عالم ملکوت محروم می کند  و

فردا هم از دیدن زیبا یی های خیره کننده ی بهشت محروم خواهند ماند .